Wielki tydzień w naszej parafii.

29.04.2016

Podczas nabożeństw Wielkiego Tygodnia przeżywamy ostatnie dni ziemskiego życia Jezusa Chrystusa – Jego cierpienia  i śmierć – stąd też ten tydzień nazywamy Tydzień Męki Pańskiej.

W Poniedziałek Wielkiego Tygodnia Cerkiew wspomina Józefa syna Jakuba którego bracia, kierowani zazdrością, sprzedali do niewoli egipskiej. Jego niezasłużone cierpienie a następnie wywyższenie symbolizują życie Chrystusa. Słyszeliśmy również ewangeliczne czytanie o przeklętym drzewie figowym.

A widząc drzewo figowe przy drodze, podszedł ku niemu, lecz nic na nim nie znalazł oprócz liści. I rzekł do niego: Niechże już nigdy nie rodzi się z ciebie owoc! I drzewo figowe natychmiast uschło. Mt. 21;19

Tradycja Cerkwi mówi, że to uschnięte drzewo – symbolizuje stary Izrael, który nie wydał owocu.

Tego dnia sprawowana była Liturgia Uprzednio Poświęconych Darów. Święta Liturgia rozpoczęła się o godzinie dziewiątej, sprawował ją Jego Ekscelencją Jerzy – biskup siemiatycki, prawosławny ordynariuszem Wojska Polskiego wraz z przybyłym duchowieństwem.

W tekstach nabożeństwa usłyszeliśmy głębokiej treści teologicznej, śpiewy nawoływały nas do nieustannej gotowości i czuwania w oczekiwaniu przyjścia Oblubieńca. W szczególny sposób ukazuje to Troparion i Eksapostilarion Wielkiego Pniedziałku:

Oto o północy nadchodzi Oblubieniec i błogosławiony sługa, którego zastanie czuwającym, niegodny jest zaś ten, którego zastanie leniącym się. Czuwaj, przeto, duszo moja, nie daj ogarnąć się przez sen, abyś nie została oddana śmierci i królestwa pozbawiona, lecz odrzuć sen i wołaj: Święty, Święty, Święty jesteś, Boże, dla Bogurodzicy zmiłuj się nad nami.

W Wielki Wtorek słyszymy o potrzebie gotowości do przyjęcia Chrystusa. Doskonale wyraża to przypowieść o Dziesięciu Pannach. Tak jak mądre Panny, każdy z nas powinien być gotowy na przyjęcie Chrystusa

W Wielką Środę Cerkiew wspomina dwa wydarzenia odnoszące się do ekonomii zbawienia rodu ludzkiego. Pierwszym jest namaszczenie Jezusa Chrystusa przez kobietę - nierządnicę - mirrą, czyli, jak pisze ewangelista Mateusz: alabastrowym flakonikiem drogiego olejku. Drugie wydarzenie odnosi się do haniebnej zdrady i wydania Żydom, za trzydzieści srebrników, naszego Zbawiciela, przez Judasza Iskariotę.

W  Wielki Czwartek - Wielikij Czetwierh - Cerkiew Prawosławna wspomina Ostatnią Wieczerzę i ustanowienie Sakramentu Eucharystii. Podczas Świętej Liturgii przygotowuje się Św. Dary dla chorych. Wielki Czwartek jest również dniem ustanowienia sakramentu Kapłaństwa.

W wielkoczwartkowy wieczór zgromadziliśmy się w naszej cerkwi, by wraz z Chrystusem czuwać w Sadzie Getsemani i wysłuchaliśmy 12 fragmentów ewangelii o ostatnich wydarzeniach z życia Zbawiciela.

Wielki Piątek jest dniem szczególnym w cerkiewnym kalendarzu liturgicznym. Tego dnia wspominamy śmierć na Krzyżu Jezusa Chrystusa, z tego też powodu w żadnej cerkwi nie jest sprawowana Ofiara Eucharystyczna (Święta Liturgia), bowiem nasz Zbawiciel sam składa siebie w ofierze. Ojcowie Cerkwi mówią, że Jezus Chrystus na krzyżu był Tym, który ofiarę przyjął, który ofiarę złożył, i który sam stał się ofiarą.

Po południu sprawowane jest nabożeństwo wieczorne, na którym na środek cerkwi wyniesiona została  płaszczanica (całun z wizerunkiem Chrystusa)

Podczas nabożeńsw Wielkiego Tygodnia modlił się z nami Jego Ekscelencja Jerzy biskup siemiatycki i Prawosławny Ordunariusz Wojskowy wraz przybyłym duchowieństwem i klerem parafii.

sp