Wniebowstąpienie Pana Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa - Św. Liturgia.

13.06.2013

Po niedzieli o Ślepcu, we czwartek, wypełnia się 40 dni po święcie świat, czyli Zmartwychwstaniu Pańskim. Tego dnia świętujemy Wniebowstąpienie Pana Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa. Wcielone Słowo ukazuje nam, że ziemskie życie jest jedynie pewnym przygotowaniem do życia wiecznego. Wniebowstąpienie Chrystusa jest dniem, w którym pojmujemy – każdy wg swoich możliwości – pragmatyczny sens Jego śmierci na krzyżu i zmartwychwstanie.

O fakcie wniebowstąpienia naszego Zbawiciela mówi nam dzisiejsze czytanie ewangeliczne (Łk 24, 36-53), którego teologiczny sens i znaczenie odnajdujemy w synaksarionie święta: Oto na oczach uczniów został zabrany od nich, gdy okrył Go obłok, i tak w otoczeniu aniołów, nakazujących jeden drugiemu podnieść bramy niebios, dziwiąc się purpurze Jego ciała z powodu krwi, wstąpił na niebo i zasiadł po prawicy Ojca, przebóstwiony, i odważę się powiedzieć, uczyniwszy podobnym to samo ciało, przez które my po zlikwidowaniu dawnej wrogości pogodziliśmy się z Bogiem.

Tego świątecznego dnia, tj. 13 czerwca br., w wolskiej świątyni zgromadził się kler parafialny wraz z przybyłymi gośćmi, aby celebrować Boską Liturgię. Nabożeństwu przewodniczył proboszcz parafii – ks. mitrat Mikołaj Lenczewski w asyście ks. mitrata Rościsława Kozłowskiego, ks. prot. Mariana Bendzy, ks. prot. Jarosława Kadylaka, ks. prot. Adama Misijuka, ks. prot. Piotra Kosińskiego, ks. prot. Piotra Rajeckiego oraz księży protodiakonów: Jerzego Dmitruka, Marka Zyca-Zyckowskiego i Pawła Korobejnikowa.

Po czytaniu ewangelicznym, świąteczną homilię wygłosił ks. Piotr Rajecki. Przybliżył znaczenie święta, podkreślił, że słysząc dzisiejszą Ewangelię i czytanie Dziejów apostolskich, odczytujemy z nich, że Jezus Chrystus ukazywał się przez czterdzieści dni swoim uczniom i innym ludziom. Posiadał ciało, Był tym, który zmartwychwstał. Wszyscy, którzy do niego przychodzili odczuwali głęboką radość, gdyż, poprzez Swoje zmartwychwstanie, Chrystus ukazał ludziom, iż ziemska wędrówka człowieka nie kończy się wraz ze śmiercią, lecz ma swoje odniesienie do życia niebiańskiego, do życia wiecznego.

Po Boskiej Liturgii, na środku cerkwi przed ikoną Wniebowstąpienia, zebrało się duchowieństwo, aby uroczyście odśpiewać troparion, kondakion i megalit arion (wieliczanije) święta. Na zakończenie głos zabrał ksiądz mitrat Mikołaj, który podziękował wszystkim za uczestnictwo w nabożeństwie, życzył wszystkim błogosławionego i spokojnego dnia.

lektor Rafał Wawreniuk

fot. Damian Dmitruk & lektor Tymoteusz Nozdrin