Niedziela przed Objawieniem.

05.01.2014

Dzień Objawienia Pańskiego od pierwszych wieków był  już w liczbie wielkich świąt cerkiewnych. W Postanowieniach Apostolskich (Ks. 5) napisano: „Niech będzie u was w wielkim poszanowaniu dzień, w którym Pan objawiał nam Boskość”. To święto, podobnie jak święto Narodzenia Chrystusa, w Cerkwi Prawosławnej celebrowane jest szczególnie uroczyście. Te święta (Bożego Narodzenia i Objawienia), pomiędzy którymi są tzw. swiatki (od 25 grudnia do 6 stycznia), razem tworzą Wielki Triumf.

Już od  zakończeniu święta Narodzenia Chrystusa (1 stycznia) Cerkiew przygotowywała nas do Wielkiego Święta Chrztu Pańskiego. Cerkiew wspomnieniami zawartymi w tekstach liturgicznych prowadziła nas od Betlejem do Jordanu. W przedświątecznych tekstach cerkiew nawoływała wiernych „Przejdźmy od Betlejem do Jordanu, albowiem tam Światło zaczyna oświecać przebywających w ciemności”, „Przyjdźcie, zobaczmy, wierni, gdzie ochrzcił się Chrystus, czystymi ustami i omytymi duszami, przyjdźcie, potajemnie opuszczając Betlejem”.

Sobota i niedziela poprzedzające Święto Chrztu Pańskiego nazwane są Sobotą i Niedzielą przed Objawieniem. W sobotę czytany jest List Apostolski i Ewangelia nawiązujące do święta, a w Niedzielę przed Chrztem Pańskim czytany jest prokimien, List Apostolski i Ewangelia poświęcone zbliżającemu się świętu.

Dzisiejsza Niedziela to Niedziela przed Objawieniem. W czytaniu Świętej Ewangelii wg Świętego Apostoła i Ewangelisty Marka, (Mk  1, 1-8) słyszeliśmy o posłannictwie Świętego Proroka i Poprzednika Chrystusowego Jana, głos wołającego na pustyni: Gotujcie drogę Pańską; prostujcie ścieżki jego. Na pustyni wystąpił Jan Chrzciciel i głosił chrzest upamiętania na odpuszczenie grzechów. Jak powiedział Jego Eminencja Metropolita Sawa w swoim słowie na granicy Starego i Nowego Testamentu pojawił się Anioł w ciele, który objawi światu Boga. On powie światu że to jest Bóg. Jan Chrzciciel, który żył w pustyni i „Między narodzonymi z niewiast nie ma większego od Jana. Lecz najmniejszy w królestwie Bożym większy jest niż on” Jan Chrzciciel miał za zadanie nie tylko ochrzcić Chrystusa, a przede wszystkim miał ogłosić że Chrystus to Baranek Boży, który przyszedł by wziąć na siebie grzechy świata. On powiedział o sobie idzie za mną mocniejszy niż ja, któremu nie jestem godzien, schyliwszy się, rozwiązać rzemyka u sandałów jego. Ja chrzciłem was wodą, On zaś będzie chrzcił was Duchem Świętym.

Św. Prorok przygotowuje nas do przyjęcia Chrystusa, przyjęcia sercem, duszą, umysłem, całym naszym jestestwem. Kazanie świętego Jana Chrzciciela zawiera się w słowie pokajanie. Pokajać się, to odwrócić się od siebie, od swoich egoistycznych pragnień i namiętności. Pokajać się, to pozostawić wszystko to, co przytłacza naszą duszę, ciało do ziemi a serce odwraca od Boga. Pokajać się, to przygotować drogę Pańską i prostować ścieżki, przygotować drogę do naszego serca.

Kazanie św. Jana skierowane jest do każdego z nas. Powinniśmy zwrócić uwagę na nasze serca, czy jest do nich łatwy dostęp, bo Chrystus stoi u drzwi każdego serca.

Dzisiejsza niedziela, to wezwanie do wszystkich opieczętowanych imieniem Chrystusa, którzy tym samym są jakby uosobieniem obecności Chrystusa na ziemi, abyśmy stali się głosicielami przyjścia Zbawiciela. Cerkiew zachęca nas abyśmy starali się przygotować drogę Pańską, drogę Chrystusa do serca i życia innego człowieka, by poprzez nasze życie współczesny świat ujrzał idącego Chrystusa. Nasze życie powinno być głosem wołającego w pustyni.

Jak to uczynić? Odpowiedzią jest właśnie życie i działalność św. Jana Chrzciciela, który miał na sobie odzienie z sierści wielbłądziej i pas skórzany wokół bioder swoich, i jadał szarańczę i miód leśny i w pokorze głosił światu nadchodzącego Zbawiciela.

Nastrój zbliżającego się święta wierni mogli odczuć już dosłownie od progu świątyni. Po lewej stronie u wejścia do cerkwi została umieszczona ogromna i przyozdobiona świątecznie ikona Święta Chrztu Pańskiego.

W naszej parafii dzisiejsza Święta Liturgia miała szczególnie świąteczny charakter z uwagi, że przewodniczył jej Zwierzchnik naszej Cerkwi w Polsce, Jego Eminencja Wielce Błogosławiony Sawa Metropolita Warszawski i całej Polski a asystowali mu duchowni: ks. mitrat Mikołaj Lenczewski – proboszcz parafii, ks. prot. Jarosław Kadylak, ks. prot. Adam Misijuk, ks. prot. Piotr Kosiński, ks. prot. Piotr Rajecki, ks. Tomasz Stempa oraz księża protodiakoni: Jerzy Dmitruk, Marek Zyc-Zyckowski, Paweł Korobieinikov.

Nabożeństwo pięknym i modlitewnym śpiewem upiększał chór parafialny pod dyrekcją prof. Włodzimierza Wołosiuka.

Po Świętej Liturgii, zgodnie z ustawem naszej Prawosławnej Cerkwi, sprawowana była Wieczernia z obrzędem Wielkiego Poświęcenia Wody.

Znaczenie jakie ma Woda Jordańska w piękny sposób ukazują słowa próśb zawartych w litanii wygłaszanej po św. Ewangelii. Do Boga zwracamy się aby oświęcona woda była oczyszczeniem dusz i ciał wszystkich potrzebujących, czerpiących ją i z wiarą pijących, o darowanie jej łaski zbawienia i błogosławieństwa Jordanu przez moc, działanie i zstąpienie Świętego Ducha, aby szatan szybko został skruszony pod naszymi nogami i rozbity został wszelki zły zamiar powzięty przeciwko nam,  aby Pan Bóg wyzwolił nas z wszelkich wrogich rad i pokus oraz uczynił nas godnymi obiecanych łask, zostali oświeceni duchowym oświeceniem i pobożnością przez zstąpienie Świętego Ducha, aby Pan Bóg zesłał błogosławieństwo Jordanu i uświęcił te wody, aby ta woda stała się darem uświęcającym, oczyszczeniem grzechów, uzdrowieniem dusz i ciał, pożyteczną we wszelkich potrzebach, aby ta woda stała się źródłem życia wiecznego.  

Na zakończenie Eminencja Metropolita okropił wodą Jordańską naszą świątynię i wszystkich licznie  zgromadzonych wiernych.

Na tym uroczystości jednak  nie zakończyły się, bo Metropolita Sawa dokonał poświęcenia nowych tablic umieszczonych po obu stronach u wejścia głównego do cerkwi.

Kolejne wydarzenie miało szczególny znaczenie dla mieszkańców domu parafialnego. Jego Eminencja Metropolita w naszej plebanii wniósł modlitwy za wszystkich domowników i dokonał poświęcenia mieszkań, pomieszczeń kancelaryjnych oraz sal katechetycznych.

kam

Fot. Włodek Misijuk