Święta Liturgia w Niedzielę przed Świętem Objawienia Pańskiego.

19.01.2015

Dzień Objawienia Pańskiego od pierwszych wieków był  już w liczbie wielkich świąt cerkiewnych. W Postanowieniach Apostolskich (Ks. 5) napisano: „Niech będzie u was w wielkim poszanowaniu dzień, w którym Pan objawiał nam Boskość”. To święto, podobnie jak święto Narodzenia Chrystusa, w Cerkwi Prawosławnej celebrowane jest szczególnie uroczyście. Te święta (Bożego Narodzenia i Objawienia), pomiędzy którymi są tzw. swiatki (od 25 grudnia/ 7 stycznia do 6/19 stycznia), razem tworzą Wielki Triumf.

Już od  zakończeniu święta Narodzenia Chrystusa (1/13 stycznia) Cerkiew przygotowywała nas do Wielkiego Święta Chrztu Pańskiego. Cerkiew wspomnieniami zawartymi w tekstach liturgicznych prowadziła nas od Betlejem do Jordanu. W przedświątecznych tekstach cerkiew nawoływała wiernych „Przejdźmy od Betlejem do Jordanu, albowiem tam Światło zaczyna oświecać przebywających w ciemności”, „Przyjdźcie, zobaczmy, wierni, gdzie ochrzcił się Chrystus, czystymi ustami i omytymi duszami, przyjdźcie, potajemnie opuszczając Betlejem”.

Sobota i niedziela poprzedzające Święto Chrztu Pańskiego nazwane są Sobotą i Niedzielą przed Objawieniem. W sobotę czytany jest List Apostolski i Ewangelia nawiązujące do święta, a w Niedzielę przed Chrztem Pańskim czytany jest prokimien, List Apostolski i Ewangelia poświęcone zbliżającemu się świętu.

Dzisiejsza Niedziela (18 stycznia) to Niedziela przed Objawieniem. W czytaniu Świętej Ewangelii wg Świętego Apostoła i Ewangelisty Marka, (Mk  1, 1-8) słyszeliśmy o posłannictwie Świętego Proroka i Poprzednika Chrystusowego Jana, głos wołającego na pustyni: Gotujcie drogę Pańską; prostujcie ścieżki jego. Na pustyni wystąpił Jan Chrzciciel i głosił chrzest upamiętania na odpuszczenie grzechów...

Św. Prorok przygotowuje nas do przyjęcia Chrystusa, przyjęcia sercem, duszą, umysłem, całym naszym jestestwem. Przygotowanie to wezwanie  do pokajanija. Jak mówi św. Teofan Rekluz od tego wydarzenia, pokajanie to nasza  drogą do Chrystusa, to początek naszej wiary. Wiara rodzi się z pokajanija i w nim ma swój fundament.

Kto dziś usłyszy głos wołającego na pustyni? Wówczas prorok Jan przyszedł z pustyni i głosił „na pustyni” wsi i miast Judei, Jerozolimy, pośród tych których „pustynne” serca pragnęły zbliżyć się do Boga.

Św. prorok Jan przychodzi teraz do naszych pustynnych wsi i miast. Kto usłyszy Jego głos? Wówczas wychodziła do niego cała kraina judzka i wszyscy mieszkańcy Jerozolimy. Kto wyjdzie dziś? 

Pamiętajmy, że Życie bez Boga staje się pustynią. Nasze życie powinno być głosem wołającego w pustyni. 

Kazanie św. Jana skierowane jest do każdego z nas. Powinniśmy zwrócić uwagę na nasze serca, czy jest do nich łatwy dostęp, bo Chrystus stoi u drzwi każdego serca.

W dniu 18 stycznia, w naszej parafii sprawowane były dwie Boskie Liturgie. Pierwszej o godz. 8:30 przewodniczył ks. prot. Adam Misijuk wraz z ks. protodiakonem Pawłem Korobeinikovem.

Główna Święta Liturgia o godz. 10:00 miała szczególnie świąteczny charakter z uwagi, że przewodniczył jej Jego Ekscelencja Najprzewielebniejszy Jerzy, Prawosławny Biskup Siemiatycki i Prawosławny Ordynariusz Wojska Polskiego.  Asystowali mu duchowni: ks. mitrat Mikołaj Lenczewski – proboszcz parafii, ks. mitrat Michał Dudicz, ks. prot. Piotr Kosiński, ks. prot. Piotr Rajecki, oraz księża protodiakoni: Jerzy Dmitruk, Marek Zyc-Zyckowski.

Nabożeństwa pięknym i modlitewnym śpiewem upiększały chóry parafialny pod dyrekcją prof. Włodzimierza Wołosiuka, młodzieżowy pod dyrekcją Bogdana Kuźmiuka.

Po Świętej Liturgii, zgodnie z ustawem naszej Prawosławnej Cerkwi, sprawowana była Wieczernia z obrzędem Wielkiego Poświęcenia Wody.

kam

fot. Jakub & Michał Panasiuk