Jutrznia Wielkiego Piątku. Czytanie Dwunastu Ewangelii.

10.04.2015

Nabożeństwo  sprawowane w godzinach wieczornych w Wielki Czwartek jest wyjątkowe i niepowtarzalne w swojej formie i treści. Według tradycji czytanych jest wtedy 12 Ewangelii, które są już wpisane w jutrznię Wielkiego Piątku. Unikalny charakter tego nabożeństwa ma swój związek z Jerozolimą, bowiem to w tym mieście sprawowane było pierwotnie to nabożeństwo. Czytanie 12 Ewangelii nie jest przypadkowe. Kapłani krocząc przez Jerozolimę zatrzymywali się na poszczególnych stacjach, gdzie czytano fragmenty Ewangelii przypisane do danego wydarzenia z okresu Męki Pańskiej. Następnie nabożeństwo to zostało zaadoptowane przez inne lokalne Cerkwie, sprowadzając jest po części do czytania dwunastu fragmentów Ewangelii w trakcie wielkopiątkowej jutrzni.

W naszej wolskiej parafii tego wieczoru zebrało się liczne duchowieństwo, któremu przewodniczył Jego Ekscelencja Jerzy, bp siemiatycki i Prawosławny Ordynariusz WP. W jutrzni uczestniczyli księża: mitrat Mikołaj Lenczewski – proboszcz parafii, archimandryta Teodozjusz, mitrat Rościsław Kozłowski, mitrat Michał Dudicz, prot. Jarosław Kadylak, prot. Adam Misijuk, prot. Piotr Kosiński, prot. Piotr Rajecki oraz księża protodiakoni: Jerzy Dmitruk, Marek Zyc-Zyckowski, Paweł Korobejnikov. Wielkopiątkowe antyfony, tropariony i inne pieśni jutrzni wykonał chór parafialny dyrygowany przez pana prof. Włodzimierza Wołosiuka. W jutrzni uczestniczyli także licznie przybyli parafianie wolskiej świątyni, którzy po zakończeniu nabożeństwa pokłonili się stojącej na środku cerkwi golgocie, czyli przedstawieniu ikonograficznemu ukrzyżowanego Jezusa Chrystusa.

Na zakończenie jutrzni do wiernych zwrócił się władyka Jerzy, w pouczającym słowie zwrócił uwagę na specyfikę i charakter tego nabożeństwa. Powiedział m.in.: Dzisiejsze Ewangelie opisują bardzo szczegółowo wszystko to, co miało miejsce na Golgocie. A to, co jest pomiędzy Ewangeliami – tzw. antyfony, kanony – uzupełniają, wyjaśniają, a często też tłumaczą to, co przeczytaliśmy lub przeczytamy w dalszych Ewangeliach. Biskup Jerzy odniósł się także do samotności, którą przeżywał Jezus Chrystus, stwierdził że: Jezus Chrystus nie tylko poczuł się sam w stosunku do ludzi, lecz poczuł także to, co my nazywamy w języku cerkiewnosłowiańskim bogoostawlennost. Poczuł się pozostawiony przez samego Boga, chociaż Sam był i jest Bogiem. To jest ważne również i dlatego, żeby podkreślić, że Jezus Chrystus jest i pozostaje prawdziwym człowiekiem, który doświadczył tego, co my nazywamy pozostawieniem przez wszystkich. I kiedy poczujemy w swoim życiu, że nas pozostawiają ludzie, że jesteśmy sami, że zawodzą nas ludzie, to pamiętajmy, że Chrystus też przeszedł przez ten ciernisty krzyż i drogę pozostawienia przez wszystkich, łącznie z poczuciem pozostawienia przez Boga, lecz to pozostawienie było tylko przejawem jego ludzkiej natury, bo Bóg-Ojciec był z nim zawsze – o tym mówią dzisiejsze Ewangelie.

lektor Rafał Wawreniuk

fot. Wlodek MIsijuk i Antoś Bortniczuk