Nabożeństwa

Święta Liturgia

Środa - 9.00 (Uprzednio Poświęconych Darów)
Piątek - 17.00(Uprzednio Poświęconych Darów)
 Sobota  9:00
Niedz.  7:00,  8:30,  10:00  

Modlitwa za dusze zmarłych

Pon. - Sob.  9:00

Akatyst

Środ.  17:00


Świadkowie Jehowy (2)

25.06.2014

Choć Świadkowie Jehowy utrzymują, że są najstarszą religią świata założoną przez „samego Boga Jehowę” (a pierwszym wyznawcą był Abel, syn Adama i Ewy), w rzeczywistości historia tego ruchu religijnego nie ma nawet 150 lat.

Założycielem wyznania był Amerykanin Charles Taze Russel (1852-1916), syn sklepikarza. Jako nastolatek zdążył trzykrotnie zmienić religię (wychowany był w Kościele Prezbiteriańskim). Ostatecznie przystał do pewnego odłamu adwentystów, przepowiadających powtórne przyjście Chrystusa w 1874r. Gdy ta zapowiedź nie spełniła się, Russel założył nowe ugrupowanie (jako założyciel i przywódca nadał sobie tytuł PASTOR, choć nie miał wykształcenia teologicznego). Organizacja z biegiem czasu przyjęła nazwę „Międzynarodowi Badacze Pisma Świętego”. Dzięki odziedziczonemu po ojcu majątkowi oraz umiejętnościom gry na giełdzie, Russel rozpoczął na znaczną skalę działalność publicystyczną i misjonarską (osobiście odbywał podróże po całym świecie, w tym do Polski). Jedną z pierwszych jego nauk było ogłoszenie „obecności Chrystusa na ziemi” od 1874 r., tyle że niewidzialnej. Zapowiadał też kilkakrotnie „koniec świata” – na lata: 1878, 1905, 1911, 1914, 1915 (nie zrażał się jednak fiaskiem swoich „proroctw” – niespełnianie się tłumaczył „okazanym przez Jehowę Boga miłosierdziem”). W 1879 r. rozpoczął wydawanie czasopisma „Strażnica Syjońska i Zwiastun Obecności Chrystusa”; obecnie nosi ono tytuł „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy” i ukazuje się w nakładzie kilkudziesięciu milionów egzemplarzy w ponad 200 językach (jako dwutygodnik). Głównymi dziełami Russela były: 6-tomowa swoista „konkordancja” biblijna pt. Wykłady Pisma Świętego znane też pod nazwą „Boski Plan Wieków” od tytułu I Tomu (w której zakwestionował istnienie Trójcy Świętej, duszy nieśmiertelnej, wiecznego potępienia, cielesnego Zmartwychwstania Chrystusa – którego zresztą utożsamił z Archaniołem Michałem) oraz propagandowy film „Fotodrama stworzenia” (przygotowany na krótko przed śmiercią). W 1914 r. Russel ogłosił zakończenie „wyznaczonych czasów narodów”[1].  Zmarł w 1916r. w trakcie podróży misjonarskiej (nie doczekał tym samym fiaska kolejnej przepowiedni – „końca świata” w 1918r.).

Po śmierci Russela rozpoczęła się walka o schedę po nim, którą ostatecznie wygrał pisarz sądowy Joshep Rutherford (1869-1942) – jako wódz Badaczy Pisma Świętego nadał sobie tytuł SĘDZIA. W 1917 r. ogłosił, ze „patriotyzm pochodzi od diabła”, za co (po przystąpieniu USA do wojny przeciwko Niemcom) został skazany na długoletnie więzienie (powód: osłabianie morale  żołnierzy i podejrzenie o szpiegostwo na rzecz Niemiec). Po paru miesiącach, dzięki wpłaceniu potężnej kaucji, wyszedł na wolność. Wkrótce napisał siódmy tom Wykładów Pisma Świętego, w którym to odrzucił większość nauk Russela. W 1919 r. rozpoczął wydawanie czasopisma „Złoty wiek” (późniejszy tytuł „Pociecha”, obecny: „Przebudźcie się!”). W 1920r. ogłosił, że „miliony ludzi żyjących w tym czasie nigdy nie umrą”. W 1922 r. nakazał wszystkim podwładnym ogłosić publicznie (w tym od domu do domu) swoje nauki. Zapowiadał na 1925r. zmartwychwstanie proroków Starego Testamentu, dla których urządził luksusową rezydencję w San Diego (Kalifornia), gdy proroctwo zawiodło, zamieszkał w niej sam. W latach1926-1927 zabronił obchodzenia Bożych Narodzin i urodzin, motywując to „pogańskimi korzeniami” tych uroczystości.

Pod koniec lat dwudziestych nastąpił rozłam wśród Badaczy Pisma Świętego, jednak największą grupę Rutherford zdołał utrzymać przy sobie – w 1931r. nadał jej nazwę „Świadkowie Jehowy”. W 1935r. ogłosił, że tylko 144 000 osób trafi po śmierci do nieba, reszta natomiast przez miliardy lat będzie uprawiać ziemię (pod warunkiem, że pozostanie wierna jego naukom).

W 1936 r. zakwestionował śmierć krzyżową Jezusa Chrystusa – Zbawiciel miał jakoby umrzeć na „palu męki”. Rutherford zabraniał głosicielom poddawać się szczepieniom, traktując je jako „sprzeczną z naturą formę odżywiania się” (!) Wybuch II wojny światowej uznał za początek Armagedonu. Zmarł w 1942 r.  

Następcą Rutherforda został Nathan Knorr (1905-1977), z czasem NIEWOLNIK WIERNY I ROZUMNY (później ten tytuł przejęli jego wszyscy najbliżsi współpracownicy). Doprowadził do znacznego scentralizowania władzy, zaostrzył dyscyplinę (za jego czasów upowszechniło się wykluczanie osób kwestionujących – choćby bardzo ostrożnie – jego tezy, nazywane coraz częściej „nowym światłem” bądź „nowymi zrozumieniami”). Zintensyfikował propagandę religijną, zakładając w 1943 r. szkołę misjonarską „Gilead”, w każdym zborze polecił natomiast utworzyć tzw. „teokratyczną szkołę służby kaznodziejskiej” mającą uczyć wszystkich głosicieli skutecznego werbunku. Ogłosił „obecność” (bez przyjścia!) Chrystusa od 1914 r. Zapowiedział kolejny „koniec świata” na rok 1972 (później ten termin przesunął na rok 1975). Zabronił głosicielom (i ich dzieciom!) poddawania się transfuzji krwi pod groźbą wykluczenia (warto zwrócić uwagę że jego poprzednik Rutherford bardzo zachwalał transfuzję i zalecał jej stosowanie). Nieco później zakazał również transplantacji (uznanych za „ludożerstwo”).

W latach 1950-1960 Knorr nadzorował przygotowanie „Przekładu Nowego Świata” – sfałszowanej wersji Biblii, mającej uzasadniać „nowe zrozumienia” przywódcy. „Przekład” później przetłumaczono z angielskiego na szereg innych języków (na polski w 1997 r.).

Zapowiedzi „końca świata” na 1975 r. – czemu nadawano niebywały rozgłos – przysporzyły głosicielom wielu nieszczęść: sporo osób wyzbyło się środków do życia, zrezygnowało z założenia rodziny, zdobycia wykształcenia czy kwalifikacji zawodowych. Po niespełnieniu się i tej przepowiedni, poszkodowani zostali przez kierownictwo organizacji jedynie wyszydzeni za „nadgorliwość” (choć wcześniej, za kwestionowanie tego „proroctwa” groziło wykluczenie).

W 1976 r. Knorr, w miejsce jednoosobowego organu zwierzchniego, wprowadził zarząd kolegialny zwany „Ciałem Kierowniczym”. W 1980 r. jeszcze bardziej zaostrzono dyscyplinę wewnątrz organizacji – wprowadzono zakaz utrzymywania przez głosicieli jakichkolwiek kontaktów z osobami wykluczonymi (choćby nawet to było pozdrowienie), upowszechniono też (w celu egzekwowania tych wymogów) donosicielstwo (dziś wszechobecne w organizacji).

Nie zrezygnowano z dalszych ustaleń „końców świata” – kolejne terminy to lata: 1984, 1994, 1996, 1999, 2000 i (mniej oficjalne) 2005. Ostatnio nieśmiało wspomina się o roku 2034.

Cały czas jednak obowiązuje nauka o „bardzo bliskim końcu świata”, „Armagedonie zbliżającym się wielkimi krokami” i „jedynej możliwości ratunku przed straszna zagładą” – każdy Świadek Jehowy jest zobligowany do obwieszania tego…

Jak zatem Świadkowie są zorganizowani do prowadzenia tej działalności?

Przypis:

[1] Działalności religijnej Russela towarzyszyły procesy sądowe m.in. o pospolite oszustwa, np. sprzedaż „cudownej pszenicy”, mającej rzekomo zapewnić długotrwałe, zdrowe życie.

 

Roman

do góry

Prawosławna Parafia Św. Jana Klimaka na Woli w Warszawie

Created by SkyGroup.pl