19 października (wg starego stylu)

01.11.2017

Objawienie się św. męczennika Warusa. Gdy pobożna wdowa Kleopatra zbudowała cerkiew poświęconą św. Warusowi, wezwała biskupa i kapłanów, aby ją konsekrowali. Na uroczystościach zebrała się wielka liczba chrześcijan, albowiem cała okolica czciła św. Warusa jako wielkiego uzdrowiciela i cudotwórcę. Po służbie Bożej owa pobożna fundatorka udała się do relikwii św. Warusa i pomodliła się następującymi słowami: "Błagam cię, męczenniku Chrystusowy, abyś wyprosił u Boga to, co Jemu miłe, a dla mnie i mojego syna korzystne." Syn Kleopatry, Jan przygotowywał się do służby w armii. Gdy tylko kobieta opuściła cerkiew, Jan zachorował. Złapała go paląca gorączka i jego stan coraz bardziej się pogarszał, aż około północy umarł. Strapiona i rozgoryczona matka udała się na grób św. Warusa i ostro rzekła: "Święty Boga! W taki sposób mi pomagasz?" I powiedziała jeszcze wiele gorzkich słów, aż wyczerpana zapadła w lekki sen. Św. Warus zjawił się przed nią z jej synem, Janem. Obydwaj jaśnieli niczym słońce, w szatach bielszych od śniegu, opasani złotymi pasami, ze wspaniałymi wieńcami na głowach. I święty odpowiedział jej: "Czy nie modliłaś się do mnie, abym prosił u Boga, co dla Niego miłe, a dla ciebie i twego syna korzystne? Prosiłem Boga, zaś On w Swej niewypowiedzianej łaskawości powołał twego syna do niebiańskiego wojska. Jeśli pragniesz, proszę, zabierz go i oddaj dla wojska ziemskiego króla." Słysząc to młody Jan objął św. Warusa i rzekł: "Nie, łaskawco mój, nie słuchaj mej matki i nie odsyłaj mnie na świat - pełen nieprawości i niesprawiedliwości - z którego zostałem wybawiony." Powstawszy ze snu, Kleopatra odczuła wielką radość w sercu i wyszła z cerkwi. Przez siedem lata żyła przy tej świątyni, a św. Warus i Jan często się jej ukazywali.